![]()
مساجد و حسینیه‌ها به عنوان مکان‌های مذهبی و عبادی برای مسلمانان بسیار اهمیت دارند. مساجد به عنوان مکان‌هایی برای انجام نماز و برگزاری مراسم دینی برای مسلمانان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مکان‌ها عموماً دارای معماری زیبا و تزئینات خاصی هستند که بر اساس سنت‌های اسلامی و محلی ساخته شده‌اند. همچنین معمولاً در مساجد، کتب مقدس اسلامی نیز نگهداری می‌شوند و افراد مسلمان می‌توانند در آنجا به مطالعه و تلاوت قرآن مشغول شوند.
از سوی دیگر، حسینیه‌ها به عنوان مکان‌هایی برای برگزاری مراسم‌های مذهبی و عزاداری برای مذهب شیعه مورد استفاده قرار می‌گیرند. حسینیه‌ها عموماً به عنوان مکان‌هایی برای برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری برای شهدای اسلامی، به ویژه شهیدان اهل بیت (ع)، مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مکان‌ها نیز دارای معماری زیبا و تزئینات خاصی هستند که بر اساس سنت‌های شیعه ساخته شده‌اند. همچنین در حسینیه‌ها معمولاً مراسم‌های مذهبی برگزار می‌شود و افراد می‌توانند در آنجا به عزاداری و تعظیم اهل بیت (ع) پرداخته و با دیگر افراد جامعه ارتباط برقرار کنند.
فهرست مطالب
متن پاراگراف اولاین مساجد از بخش سرپوشیده در جانب قبله و حیاط مرکزی و ایوان جلوی آن و صفه هایی در اطراف تشکیل یافته است.
این مساجد با چهار ستون در چهار گوشه مربعی طراحی شده اند، که توسط چهار قوس در چهار جهت اصلی آراسته شده و با وجود چهار درگاه به فضای خارج متصل می‌شوند. این طرح ساده با چهار گوشواره، برای ایجاد زمینه‌ای دایره‌ای برای گنبد به کار می‌رود. در گذشته، بناهای چهار طاقی به عنوان آتشکده و آتشگاه استفاده می‌شدند، مانند چهار طاقی نیاسر و خرم دشت در کاشان و چهار طاقی برزو در اراک.
![]()
بسیاری از متخصصین معتقدند که شرق ایران، به خصوص خراسان، مکان اصلی ایوان‌ها است. ایوان‌های بزرگ از دوره اشکانی که قلمرو آن‌ها در شرق ایران بوده را داریم. ایوان‌های اسلامی ابتدا در جنوب و مقابل گنبدخانه ساخته شدند و سپس ایوان شمالی به منظور تطابق با ایوان جنوبی و گاهی برای بهره‌برداری از آفتاب زمستانی ساخته شدند. یکی از کاربردهای ایوان جنوبی، دوری از گرمای تابستان است زیرا ایوان جنوبی با پشت به آفتاب و در سایه واقع شده است. نمازگزاران بر اساس فصل، از هر دو ایوان شمالی و جنوبی استفاده می‌کنند. مسجد نیریز که یک بنای ساده با یک ایوان دارد و همچنین مسجد جامع سمنان و یزد از مساجد تک‌ایوانی هستند. برخی اعتقاد دارند که دریچه‌های ورودی یا خروجی که به صورت ایوان کوچک ظاهر شده، ایوان محسوب می‌شوند. این موضوع در مسجد جامع یزد به وضوح قابل مشاهده است که در ابتدا به نظر می‌رسد که یک مسجد چهار ایوانی است، اما به جز یک ایوان، دیگر ایوان‌ها در دریچه‌های ورودی مسجد قرار دارند.
موقعیت جغرافیایی:
استان قم با وسعت 11238 کیلومتر مربع در کریدور مرکزی ایران بین مختصات جغرافیایی 50 درجه و 6دقیقه تا51 درجه و 58 دقیقه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ و 34درجه و 9 دقیقه تا 35 درجه و11 دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا واقع شده است و دارای جمعیتی بالغ بر 1060،000 نفر می باشد.این استان با دارا بودن ویژگی های خاص فرهنگی ،زیر ساختهای مناسب و منابع لازم ، چشم انداز روشنی را در افق توسعه 1404 ترسیم نموده است و در صدد است با بهره گیری از پتانسیلها، منابع ملی و استانی شاخصهای توسعه اقتصادی را ارتقا بخشد.
وجود اماکن مقدس ، مراکز علمی، آثار تاریخی و فرهنگی، موقعیت خاص جغرافیایی، گسترش فناوری اطلاعات (IT) و توجه روز افزون گردشگران به این استان بسترهای لازم را جهت سرمایه گذاری در بخشهای مختلف فراهم نموده است.
موقعیت طبیعی:
بخشی ازمحدوده استان قم به ویژه دهستان قم رود در محدوده پارک ملی کویر قرار دارد . قم به دلیل داشتن مناطق و روستاهای متنوع در موقعیت های مختلف جغرافیایی دارای آب و هوای بیابانی و نیمه بیابانی است و آب و هوای روستاهای آن از کویری و بیابانی تا سرد و کوهستانی تغییر می کند و بر اساس همین تنوع اقلیمی، موقعیت کشاورزی و پوشش گیاهی آن نیز متفاوت شده است . گونه های کیلیا ، سودا ، گز ، بادامک و پسته وحشی و گیاهانی که کاربرد دارویی و صنعتی دارند همچون خارشتر ، پیچک ، گراس ، اشنان ، اسپند ، شیرخشت و شیرین بیان در استان قم وجود دارند که گونه های استان قم را تشکیل می دهند .
شهرستان ها:
کهک : یکی از بخشهای استان قم است که در جنوب این استان قرار دارد و فاصله ی مرکز بخش (کهک) تا قم 30 کیلومتر است. سابقه ی بخشداری کهک به بیش از 70 سال می رسد و از نظر جمعیت بعد از بخش مرکزی در مکان دوم قرار دارد. این بخش دارای دو دهستان کهک و فردو و 18 روستا است.به غیر از مناطق ییلاقی، وجود آثار متنوع در منطقه نشان از قدمت و پیشینه تاریخی و فرهنگی شهر کهک دارد و هر یک عامل مهمی برای جذب گردشگران و زائران است.
خلجستان : با مرکزیت دستجرد، یکی دیگر از بخشهای استان قم است که در جنوب این استان قرار دارد و فاصله مرکز آن تا شهرستان قم 55 کیلومتر است. این بخش دارای دو دهستان (دستجرد و قاهان) و 64 آبادی است. محور فعالیتهای اقتصادی مردم منطقه کشاورزی و بیشتر به صورت کاشت درختان سردسیری و انواع صیفی جات است. به غیر از کشاورزی مراکز اقتصادی دیگری نظیر ناحیه ی صنعتی خلجستان، دامداری صنعتی و سنتی، وجود بیش از 100 واحد مرغداری و گلخانه ی کوثر با 27 واحد فعال در زمینی به وسعت 220 هکتار از دیگر منابع اقتصادی منطقه است.
جعفرآباد :جعفرآباد یکی از بخشهای استان قم می باشد و مرکز آن شهر جعفریه در 35 کیلومتری شمال غربی قم است . این بخش در مسیر راه ارتباطی استانهای غربی و مرکزی کشور قرار دارد. از جاذبه های طبیعی این بخش، روستاهای خوش آب و هوای طغرود، دولت آباد و گلستان را می توان نام برد.
سلفچگان :بخش سلفچگان یکی از بخشهای قم می باشد که حدود 10 هزار نفر جمعیت و تا مرکز شهرستان 40 کیلومتر فاصله دارد. این بخش دارای دو دهستان راهجرد و نیزار می باشد. بخش سلفچگان با داشتن منطقه ی ویژه ی اقتصادی و شهرک صنعتی از اهمیت خاصی برخوردار است. در این منطقه که حدود 2 هزار هکتار وسعت دارد، بیش از 60 کارخانه و بخشهای اقتصادی فعالیت می کند.
قنوات :یکی از دو شهر بخش مرکزی است که در 8 کیلومتری شمال غربی شهر قم واقع شده است. یکی از مهمترین جاذبه های طبیعی قنوات را می توان کویر عنوان کرد که علاقه مندان فراوانی را به سوی خود جلب می کند
نژِاد:
اهالی قم از نژاد آریایی هستند و از برخی اقوام ایرانی چون عرب ها ، ترک ها و بختیاری ها در این منطقه زندگی می کنند . خانواده قمی متشکل از پدر ، مادر ، فرزندان و گاهی پدربزرگ و مادر بزرگ خانواده است . امروزه در مناطق شهری ؛ خانواده ها به صورت جمعی زندگی نمی کنند و فقط در مناطق روستایی و عشایری بافت خانواده ها هم چون گذشته بزرگ و دسته جمعی است. مراسم های سوگواری نیز به دو شیوه شخصی و مذهبی انجام می گیرد و همان آداب کلی مرسوم در ایران در این جا نیز حاکم است.