تست خواب آلودگی طی روز(MSLT) | کلینیک خواب

یکی از برجسته‌ترین نشانه‌ها و نارضایتی‌های افراد مبتلا به اختلالات خواب، خواب آلودگی مفرط در طول روز است. ارزیابی میزان و شدت این علائم می‌تواند به پزشک در شناسایی و تعیین درجه اختلال کمک کند؛ این ارزیابی از طریق انجام تست Multiple Sleep Latency Test (MSLT) امکان‌پذیر است. MSLT به بررسی تمایل به خوابیدن افراد در یک محیط کاملاً آرام می‌پردازد و به عنوان ابزاری برای ارزیابی بیماران با شکایت خواب آلودگی شدید و همچنین در پاسخ‌دهی به درمان آن‌ها و بیماران مشکوک به نارکولپسی یا پرخوابی ایدیوپاتیک پیشنهاد می‌شود.

در این آزمایش، بیمار با استفاده از دستگاه پلی‌سومنوگرافی حداقل چهار بار در طول یک روز مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. اگر در یکی از مراحل چهارگانه، بیمار به خواب REM برود، انجام یک تست پنجم نیز الزامی است. در هر نوبت، بیمار فرصتی برای خوابیدن دارد و مدت زمان لازم برای خواب رفتن او به دقت اندازه‌گیری می‌شود. فاصله بین تست‌ها دو ساعت بوده و هر تست حداقل 20 دقیقه به طول می‌انجامد.

برای حصول اطمینان از دقت این آزمایش، چند نکته ضروری است. بیمار باید حداقل دو هفته قبل از انجام تست، از مصرف داروهای محرک عصبی خودداری کند. علاوه بر این، برای انجام استاندارد این تست، شب قبل از آن، پلی‌سومنوگرافی بر روی بیمار انجام می‌شود. در فواصل دو ساعته بین تست‌ها، بیمار باید خارج از اتاق بستری بماند، از مصرف قهوه و چای پرهیز کند و سیگار نکشد. همچنین در این مدت نباید بخوابد.

خواب آلودگی مفرط در طول روز یکی از نشانه‌های بارز اختلالات خواب است که به شدت کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این حالت نه تنها بر فعالیت‌های روزانه و توانایی تمرکز تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه ممکن است منجر به حوادث ناخواسته در محیط‌های کاری و اجتماعی نیز شود. ارزیابی دقیق و علمی این علائم به پزشکان کمک می‌کند تا به درک بهتری از شدت و ماهیت اختلال خواب دست یابند. یکی از ابزارهای مؤثر در این زمینه، تست Multiple Sleep Latency Test (MSLT) است که به بررسی تمایل افراد به خوابیدن در شرایط آرام و کنترل‌شده می‌پردازد. این آزمایش به ویژه برای بیمارانی که به خواب آلودگی شدید شکایت دارند و همچنین مشکوک به نارکولپسی یا پرخوابی ایدیوپاتیک هستند، توصیه می‌شود.

در طی تست MSLT، فرد تحت نظر پلی‌سومنوگرافی قرار می‌گیرد و در چهار مرحله مختلف، فرصت خوابیدن به او داده می‌شود. مدت زمان لازم برای خواب رفتن بیمار در هر نوبت به دقت ثبت می‌شود و در صورت ورود به خواب REM در یکی از مراحل، یک تست پنجم نیز انجام می‌گیرد. فاصله میان تست‌ها دو ساعت است و هر کدام حداقل 20 دقیقه به طول می‌انجامد. برای اطمینان از دقت و اعتبار نتایج، رعایت برخی نکات ضروری است؛ به عنوان مثال، بیمار باید دو هفته قبل از آزمایش از مصرف داروهای محرک خودداری کند و همچنین شب قبل از تست، پلی‌سومنوگرافی انجام شود. در فواصل بین تست‌ها، بیمار باید از نوشیدنی‌های کافئین‌دار پرهیز کند و از خوابیدن خودداری نماید تا نتایج به بهینه‌ترین شکل ممکن ثبت شوند.