آزمون نگهداری بیداری (Maintenance of Wakefulness Test) برای ارزیابی توانایی فرد در حفظ بیداری طراحی شده است. در این آزمون، مشابه تست زمان خواب اولیه (MSLT)، بیمار در چهار نوبت با استفاده از دستگاه پلی‌سومنوگرافی مورد آزمایش قرار می‌گیرد. با این حال، تفاوت اصلی در این است که در تست MWT، فرد باید به طور فعال بیدار بماند. از آنجا که در این آزمون فرد ملزم به حفظ بیداری است، برای سنجش قابلیت‌های او در مشاغل حساس مانند کنترل پرواز، خلبانی و رانندگی اهمیت بیشتری دارد. در مقابل، در تست MSLT، از فرد خواسته می‌شود که در صورت تمایل بخوابد، که این امر به افرادی که مایل به تمارض هستند اجازه می‌دهد تا خود را بیدار نگه دارند. اما در MWT، با درخواست از بیمار برای حفظ بیداری، احتمال تمارض به حداقل می‌رسد.
در طول آزمون نگهداری بیداری، محیط آزمایشگاه به گونه‌ای طراحی شده است که حواس فرد را به حداکثر تحریک برساند. نور ملایم، صداهای پس‌زمینه و حتی تغییرات در دما، همه و همه برای ایجاد شرایطی واقعی‌تر و شبیه به دنیای واقعی تنظیم می‌شوند. این شرایط کمک می‌کند تا محققان به درک بهتری از توانایی‌های فرد در مواجهه با عوامل مزاحم در دنیای خارج دست یابند.
فرد مورد آزمایش باید در هر نوبت به مدت 20 دقیقه در حالت نشسته باقی بماند و سعی کند بیدار بماند. در این مدت، با استفاده از الکترودهایی که به سر و صورت متصل شده‌اند، فعالیت‌های مغزی و حرکات چشم او به دقت ثبت می‌شود. این داده‌ها می‌توانند نشانه‌های واضحی از خستگی یا تمایل به خواب را نمایان کنند. در واقع، هرگونه کاهش در سطح هوشیاری یا عدم توانایی در حفظ تمرکز می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از مشکلات خواب یا اختلالات مرتبط با آن تلقی شود.
این آزمون به ویژه برای افرادی که در مشاغل حساس فعالیت می‌کنند، نظیر پرسنل پزشکی، اپراتورهای ماشین‌آلات سنگین و کارمندان شب‌کار، بسیار حائز اهمیت است. نتایج آن می‌تواند به تعیین مناسب بودن فرد برای انجام وظایف شغلی کمک کند و به کارفرمایان این امکان را می‌دهد که درباره سلامت و ایمنی کارکنان خود تصمیمات آگاهانه‌تری اتخاذ کنند.
علاوه بر این، آزمون نگهداری بیداری می‌تواند به عنوان ابزاری برای پژوهشگران در بررسی تاثیرات درمانی مختلف بر روی اختلالات خواب مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، افرادی که تحت درمان دارویی یا رفتاری برای مقابله با اختلالات خواب قرار دارند، می‌توانند قبل و بعد از درمان مورد ارزیابی قرار بگیرند تا تاثیرات مثبت یا منفی این درمان‌ها را بسنجند.
در نهایت، آزمون MWT به ما این امکان را می‌دهد که درک عمیق‌تری از چگونگی عملکرد مغز در شرایط مختلف بیداری به دست آوریم و الگوهای خواب و بیداری را بهتر شناسایی کنیم. این اطلاعات نه تنها برای درمان اختلالات خواب کاربردی است، بلکه می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی روزمره افراد نیز کمک کند.
.jpg)