کربوکسی تراپی (Carboxytherapy) یک روش درمانی است که در آن دی اکسید کربن (CO2) به صورت تزریق موضعی به بافتهای بدن ارسال میشود. این فرایند به منظور افزایش جریان خون، تحریک تولید کلاژن و تحریک فعالیت سلولی استفاده میشود. در زیر به برخی جزئیات و کاربردهای کربوکسی تراپی اشاره میکنم:
1. مکانیزم عملکرد: با تزریق دی اکسید کربن به بافتهای بدن، عواملی مانند انبساط عروق خونی، افزایش جریان خون، اکسیژناسیون بهتر بافتها و تحریک تولید کلاژن در منطقه مورد نظر ایجاد میشود. این فرایند بهبود عملکرد سلولها و ترمیم بافت را تحریک میکند.
1. کاربردهای درمانی: کربوکسی تراپی در برخی از موارد زیر استفاده میشود:
- کاهش چین و چروک صورت و زاویههای دیگر صورت
- درمان سلولیت و چربیزایی
- بهبود پوست آسیب دیده و ترمیم زخمها
- درمان تاری دید و تغذیه ضعیف پوست
- بهبود ظاهر جوانی و شادابی پوست
1. روش اجرا: کربوکسی تراپی معمولاً توسط پزشکان و تکنسینهای ماهر انجام میشود. در این روش، یک سرنگ کربن دی اکسید به صورت تزریق موضعی در عمق مورد نیاز جهت ایجاد تاثیر درمانی درون بافتها قرار میگیرد. تعداد و تکرار جلسات کربوکسی تراپی بستگی به وضعیت هر بیمار و هدف درمانی دارد.
1. عوارض و محدودیتها: کربوکسی تراپی به طور کلی به عنوان یک روش امن در نظر گرفته میشود. با این حال، ممکن است بیمار در مواردی مانند درد و خارش موضعی، التهاب موضعی، تورم و آب مروارید در نواحی تزریق دچار عوارض شود. همچنین، کربوکسی تراپی برای برخی افراد با مشکلات قلبی، تنفسی و خونریزی ممنوع است.
با توجه به خصوصیات شخصی و وضعیت درمانی خود، برای مشاوره و تعیین امکان استفاده از کربوکسی تراپی، بهتراست که با یک پزشک متخصص مشورت کنید. او میتواند شما را راهنمایی کند و تصمیم درستی را درباره استفاده از این روش درمانی بگیرید.
رودِهِن شهری در ۳۰ کیلومتری شرق تهران و در شهرستان دماوند است. رودهن از شمال با شهرستان آمل در استان مازندران، از شرق با بخش مرکزی دماوند، از غرب با شهرستان پردیس و از جنوب با کوهها و کویرهای ورامین و پاکدشت همسایه است.
جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران، ۲۱٬۴۷۷ نفر (۶٬۶۲۷ خانوار) شامل ۱۰٬۸۰۷ مرد و ۱۰٬۶۷۰ زن است.
نزدیکی به جادههای اصلی تهران – شمال (هراز و فیروزکوه) نیز از عوامل مؤثر در رشد چشمگیر این شهر بود و طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵، جمعیت رودهن و حومه تنها چهار هزار نفرگزارش شد و پس از تقریباً یک دهه، تا زمان تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی، جمعیت شهر به بیش از سیزده هزار نفر رسید. با توجه به تأسیس این مرکز آموزش عالی و گسترش سریع آن، بافت جمعیتی این شهر نیز به سرعت تغییر یافت. حضور چند هزار دانشجو که به صورت جمعیت شناور در طول روز به این شهر وارد و از آن خارج میشدند، اقامت حداقل دو تا سه هزار از این دانشجویان در این شهر در خوابگاهها و خانههای استیجاری، موج مهاجرت از اطراف و حتی شهرهای دیگر به ویژه شهرستانهای استان مازندران، خراسان و استانهای دیگر سبب شد که در سرشماری ۱۳۶۵ جمعیت این شهر به بیش از دو برابر افزایش یابد.