کاشت مژه یک روش زیبایی‌شناسانه است که برای افزایش طول، ضخامت و تاریکی مژه‌ها به کار می‌رود. این روش به طور گسترده در صنعت زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به شما امکان می‌دهد مژه‌هایی با ظاهری طبیعی و جذاب داشته باشید.
در روش کاشت مژه، مژه‌های مصنوعی یا مژه‌هایی که از موهای خود شما گرفته می‌شود، یک به یک به مژه‌های طبیعی شما چسبانده می‌شوند. این مژه‌های مصنوعی می‌توانند از مواد مختلفی مانند پشم حیوانی یا موهای مصنوعی ساخته شده باشند. عموماً مژه‌های مصنوعی سینتتیک (مصنوعی) بیشتر استفاده می‌شوند زیرا به دلیل قوی‌تر و ماندگارتر بودن، مژه‌های طبیعی را شبیه‌سازی می‌کنند.
فرآیند کاشت مژه توسط تکنسین‌های تخصصی انجام می‌شود. قبل از شروع، تکنسین مژه‌های مصنوعی را در انتهای مژه‌های طبیعی شما با استفاده از چسب ویژه چسبانده و به طور دقیق طول و شکل مژه را تنظیم می‌کند. این فرآیند معمولاً یک تا دو ساعت طول می‌کشد، بسته به تعداد مژه‌هایی که باید کاشته شوند.
بعد از کاشت مژه، مراقبت و نگهداری صحیحی می‌تواند ماندگاری و زیبایی مژه‌های شما را افزایش دهد. در این مورد، می‌توانید توصیه‌های زیر را دنبال کنید:
- اجتناب از استفاده از آب و محصولات آرایشی در 24 تا 48 ساعت اولیه پس از کاشت مژه.
- پاک کردن مژه‌ها با دقت و استفاده از محصولات خاصی که برای مژه‌های کاشته شده مناسب باشند.
- جلوگیری از کشیدن و خارج کردن مژه‌های کاشته شده با دستان یا ابزارهای دیگر.
- جلوگیری از استفاده از ریمل آبی و محصولات آرایشی حاوی روغن در مژه‌های کاشته شده.
- در صورت لزوم، تازه کردن مژه
هزینه کاشت مژه
رودِهِن شهری در ۳۰ کیلومتری شرق تهران و در شهرستان دماوند است. رودهن از شمال با شهرستان آمل در استان مازندران، از شرق با بخش مرکزی دماوند، از غرب با شهرستان پردیس و از جنوب با کوه‌ها و کویرهای ورامین و پاکدشت همسایه است.
جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران، ۲۱٬۴۷۷ نفر (۶٬۶۲۷ خانوار) شامل ۱۰٬۸۰۷ مرد و ۱۰٬۶۷۰ زن است.
نزدیکی به جاده‌های اصلی تهران – شمال (هراز و فیروزکوه) نیز از عوامل مؤثر در رشد چشمگیر این شهر بود و طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵، جمعیت رودهن و حومه تنها چهار هزار نفرگزارش شد و پس از تقریباً یک دهه، تا زمان تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی، جمعیت شهر به بیش از سیزده هزار نفر رسید. با توجه به تأسیس این مرکز آموزش عالی و گسترش سریع آن، بافت جمعیتی این شهر نیز به سرعت تغییر یافت. حضور چند هزار دانشجو که به صورت جمعیت شناور در طول روز به این شهر وارد و از آن خارج می‌شدند، اقامت حداقل دو تا سه هزار از این دانشجویان در این شهر در خوابگاه‌ها و خانه‌های استیجاری، موج مهاجرت از اطراف و حتی شهرهای دیگر به ویژه شهرستان‌های استان مازندران، خراسان و استانهای دیگر سبب شد که در سرشماری ۱۳۶۵ جمعیت این شهر به بیش از دو برابر افزایش یابد.