مساجد و حسینیهها به عنوان مکانهای مذهبی و عبادی برای مسلمانان بسیار اهمیت دارند. مساجد به عنوان مکانهایی برای انجام نماز و برگزاری مراسم دینی برای مسلمانان مورد استفاده قرار میگیرند. این مکانها عموماً دارای معماری زیبا و تزئینات خاصی هستند که بر اساس سنتهای اسلامی و محلی ساخته شدهاند. همچنین معمولاً در مساجد، کتب مقدس اسلامی نیز نگهداری میشوند و افراد مسلمان میتوانند در آنجا به مطالعه و تلاوت قرآن مشغول شوند.
از سوی دیگر، حسینیهها به عنوان مکانهایی برای برگزاری مراسمهای مذهبی و عزاداری برای مذهب شیعه مورد استفاده قرار میگیرند. حسینیهها عموماً به عنوان مکانهایی برای برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری برای شهدای اسلامی، به ویژه شهیدان اهل بیت (ع)، مورد استفاده قرار میگیرند. این مکانها نیز دارای معماری زیبا و تزئینات خاصی هستند که بر اساس سنتهای شیعه ساخته شدهاند. همچنین در حسینیهها معمولاً مراسمهای مذهبی برگزار میشود و افراد میتوانند در آنجا به عزاداری و تعظیم اهل بیت (ع) پرداخته و با دیگر افراد جامعه ارتباط برقرار کنند.
فهرست مطالب
متن پاراگراف اولاین مساجد از بخش سرپوشیده در جانب قبله و حیاط مرکزی و ایوان جلوی آن و صفه هایی در اطراف تشکیل یافته است.
این مساجد با چهار ستون در چهار گوشه مربعی طراحی شده اند، که توسط چهار قوس در چهار جهت اصلی آراسته شده و با وجود چهار درگاه به فضای خارج متصل میشوند. این طرح ساده با چهار گوشواره، برای ایجاد زمینهای دایرهای برای گنبد به کار میرود. در گذشته، بناهای چهار طاقی به عنوان آتشکده و آتشگاه استفاده میشدند، مانند چهار طاقی نیاسر و خرم دشت در کاشان و چهار طاقی برزو در اراک.
بسیاری از متخصصین معتقدند که شرق ایران، به خصوص خراسان، مکان اصلی ایوانها است. ایوانهای بزرگ از دوره اشکانی که قلمرو آنها در شرق ایران بوده را داریم. ایوانهای اسلامی ابتدا در جنوب و مقابل گنبدخانه ساخته شدند و سپس ایوان شمالی به منظور تطابق با ایوان جنوبی و گاهی برای بهرهبرداری از آفتاب زمستانی ساخته شدند. یکی از کاربردهای ایوان جنوبی، دوری از گرمای تابستان است زیرا ایوان جنوبی با پشت به آفتاب و در سایه واقع شده است. نمازگزاران بر اساس فصل، از هر دو ایوان شمالی و جنوبی استفاده میکنند. مسجد نیریز که یک بنای ساده با یک ایوان دارد و همچنین مسجد جامع سمنان و یزد از مساجد تکایوانی هستند. برخی اعتقاد دارند که دریچههای ورودی یا خروجی که به صورت ایوان کوچک ظاهر شده، ایوان محسوب میشوند. این موضوع در مسجد جامع یزد به وضوح قابل مشاهده است که در ابتدا به نظر میرسد که یک مسجد چهار ایوانی است، اما به جز یک ایوان، دیگر ایوانها در دریچههای ورودی مسجد قرار دارند.
رودِهِن شهری در ۳۰ کیلومتری شرق تهران و در شهرستان دماوند است. رودهن از شمال با شهرستان آمل در استان مازندران، از شرق با بخش مرکزی دماوند، از غرب با شهرستان پردیس و از جنوب با کوهها و کویرهای ورامین و پاکدشت همسایه است.
جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران، ۲۱٬۴۷۷ نفر (۶٬۶۲۷ خانوار) شامل ۱۰٬۸۰۷ مرد و ۱۰٬۶۷۰ زن است.
نزدیکی به جادههای اصلی تهران – شمال (هراز و فیروزکوه) نیز از عوامل مؤثر در رشد چشمگیر این شهر بود و طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵، جمعیت رودهن و حومه تنها چهار هزار نفرگزارش شد و پس از تقریباً یک دهه، تا زمان تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی، جمعیت شهر به بیش از سیزده هزار نفر رسید. با توجه به تأسیس این مرکز آموزش عالی و گسترش سریع آن، بافت جمعیتی این شهر نیز به سرعت تغییر یافت. حضور چند هزار دانشجو که به صورت جمعیت شناور در طول روز به این شهر وارد و از آن خارج میشدند، اقامت حداقل دو تا سه هزار از این دانشجویان در این شهر در خوابگاهها و خانههای استیجاری، موج مهاجرت از اطراف و حتی شهرهای دیگر به ویژه شهرستانهای استان مازندران، خراسان و استانهای دیگر سبب شد که در سرشماری ۱۳۶۵ جمعیت این شهر به بیش از دو برابر افزایش یابد.