مساجد و حسینیهها به عنوان مکانهای مذهبی و عبادی برای مسلمانان بسیار اهمیت دارند. مساجد به عنوان مکانهایی برای انجام نماز و برگزاری مراسم دینی برای مسلمانان مورد استفاده قرار میگیرند. این مکانها عموماً دارای معماری زیبا و تزئینات خاصی هستند که بر اساس سنتهای اسلامی و محلی ساخته شدهاند. همچنین معمولاً در مساجد، کتب مقدس اسلامی نیز نگهداری میشوند و افراد مسلمان میتوانند در آنجا به مطالعه و تلاوت قرآن مشغول شوند.
از سوی دیگر، حسینیهها به عنوان مکانهایی برای برگزاری مراسمهای مذهبی و عزاداری برای مذهب شیعه مورد استفاده قرار میگیرند. حسینیهها عموماً به عنوان مکانهایی برای برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری برای شهدای اسلامی، به ویژه شهیدان اهل بیت (ع)، مورد استفاده قرار میگیرند. این مکانها نیز دارای معماری زیبا و تزئینات خاصی هستند که بر اساس سنتهای شیعه ساخته شدهاند. همچنین در حسینیهها معمولاً مراسمهای مذهبی برگزار میشود و افراد میتوانند در آنجا به عزاداری و تعظیم اهل بیت (ع) پرداخته و با دیگر افراد جامعه ارتباط برقرار کنند.
فهرست مطالب
متن پاراگراف اولاین مساجد از بخش سرپوشیده در جانب قبله و حیاط مرکزی و ایوان جلوی آن و صفه هایی در اطراف تشکیل یافته است.
این مساجد با چهار ستون در چهار گوشه مربعی طراحی شده اند، که توسط چهار قوس در چهار جهت اصلی آراسته شده و با وجود چهار درگاه به فضای خارج متصل میشوند. این طرح ساده با چهار گوشواره، برای ایجاد زمینهای دایرهای برای گنبد به کار میرود. در گذشته، بناهای چهار طاقی به عنوان آتشکده و آتشگاه استفاده میشدند، مانند چهار طاقی نیاسر و خرم دشت در کاشان و چهار طاقی برزو در اراک.
بسیاری از متخصصین معتقدند که شرق ایران، به خصوص خراسان، مکان اصلی ایوانها است. ایوانهای بزرگ از دوره اشکانی که قلمرو آنها در شرق ایران بوده را داریم. ایوانهای اسلامی ابتدا در جنوب و مقابل گنبدخانه ساخته شدند و سپس ایوان شمالی به منظور تطابق با ایوان جنوبی و گاهی برای بهرهبرداری از آفتاب زمستانی ساخته شدند. یکی از کاربردهای ایوان جنوبی، دوری از گرمای تابستان است زیرا ایوان جنوبی با پشت به آفتاب و در سایه واقع شده است. نمازگزاران بر اساس فصل، از هر دو ایوان شمالی و جنوبی استفاده میکنند. مسجد نیریز که یک بنای ساده با یک ایوان دارد و همچنین مسجد جامع سمنان و یزد از مساجد تکایوانی هستند. برخی اعتقاد دارند که دریچههای ورودی یا خروجی که به صورت ایوان کوچک ظاهر شده، ایوان محسوب میشوند. این موضوع در مسجد جامع یزد به وضوح قابل مشاهده است که در ابتدا به نظر میرسد که یک مسجد چهار ایوانی است، اما به جز یک ایوان، دیگر ایوانها در دریچههای ورودی مسجد قرار دارند.
بزرگراه اشرفی اصفهانی یکی از مهمترین و پررفتوآمدترین بزرگراههای تهران است که به عنوان یکی از شریانهای اصلی حملونقل در این کلانشهر شناخته میشود. این بزرگراه که به نام یکی از شخصیتهای فرهنگی و تاریخی ایران، آیتالله اشرفی اصفهانی، نامگذاری شده، از شمال به جنوب تهران امتداد دارد و نقاط مختلفی را به یکدیگر متصل میکند. این بزرگراه به ویژه در سالهای اخیر با توجه به افزایش جمعیت و رشد سریع شهرنشینی، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. از ویژگیهای بارز این بزرگراه میتوان به وجود چندین تقاطع بزرگ و معابر فرعی اشاره کرد که موجب تسهیل در تردد و کاهش ترافیک میشود. همچنین، بزرگراه اشرفی اصفهانی به دلیل دسترسی به مناطق مهم اقتصادی و تجاری تهران، همچون بازارها و مراکز خرید، مرجع مهمی برای کسبوکارها و فعالیتهای اقتصادی در این منطقه است.
علاوه بر جنبههای اقتصادی و ترافیکی، بزرگراه اشرفی اصفهانی به عنوان یک مسیر فرهنگی و اجتماعی نیز شناخته میشود. در حاشیه این بزرگراه، مجموعههای فرهنگی، پارکها و فضاهای شهری مختلفی وجود دارد که میتواند به عنوان محلی برای برگزاری رویدادهای اجتماعی و فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد. این بزرگراه با وجود چالشهای ترافیکی و آلودگی هوا، به عنوان یک کانون ارتباطی بین مناطق مختلف تهران عمل میکند و به مردم این امکان را میدهد که به راحتی به نقاط مختلف شهر دسترسی پیدا کنند. همچنین، برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان مناطق اطراف، پروژههای عمرانی و توسعهای متعددی در حال اجراست که هدف آن افزایش فضای سبز و بهبود زیرساختهای شهری است. به طور کلی، بزرگراه اشرفی اصفهانی نه تنها یک مسیر حملونقل، بلکه یک نماد از توسعه و پیشرفت شهری در تهران به شمار میآید.